در تاریخ معاصر ایران، نام دخترانی چون آرزو و آیناز به نمادهایی تبدیل شدهاند که نشاندهندهی ظلم و ستمی است که بر دختران و زنان این سرزمین میرود. این دختران نه تنها به خاطر آرزوهای ساده و انسانی خود بلکه به دلیل داشتن حق زندگی و شادی، جان خود را از دست دادهاند.
آرزو و آیناز، نمایندگان نسل جوانی هستند که در جستجوی آزادی و حقوق اولیهی خود میباشند. هر روز که میگذرد، خبرهای تلخ از سرنوشت دختران دانشآموز به گوش میرسد. این اخبار، زنگ خطری برای جامعهی جهانی است که باید به این ظلمها توجه کند و برای تغییر وضعیت کنونی تلاش نماید.
حرکتهای اجتماعی و فرهنگی در ایران به دنبال ایجاد آگاهی و تغییر در نگرشها هستند. نسل جوان با شجاعت و ارادهای محکم، در برابر ظلم و استبداد ایستاده و صدای خود را به گوش جهانیان میرساند. این دختران، با وجود تمام مشکلات، همچنان به دنبال آزادی و عدالت هستند.
به یاد آرزو، آیناز و تمامی دختران معصوم، ما باید صدای آنها را به گوش دنیا برسانیم و در راه تحقق آرزوی آنها برای آزادی تلاش کنیم. این نه تنها وظیفهی ما، بلکه یک نیاز انسانی است.